Ποίημα Αδ. Κοραή

Αδαμάντιος Κοραής (1748-1833)

Του Γένους οι διδάσκαλοι υπήρξαν στυλοβάτες

δεν πέρασαν από τη Γη σαν τους απλούς διαβάτες.

Έβλεπαν πόσα οι Έλληνες απ’ τη σκλαβιά υποφέρουν

γι αυτό και τους παρότρυναν τη λευτεριά να φέρουν…

 

Ένας εξ όλων ξακουστός , ήταν ο Κοραής

που ‘ταν της Επανάστασης μεγάλος εμπνευστής.

Από τη Σμύρνη άρχισε κι έφτασε στο Παρίσι

η Γαλλική Επανάσταση τον είχε συγκινήσει.

 

Τον έστειλ’ ο πατέρας του για έμπορο να ζήσει

μα εκείνος τον διαφωτισμό ασπάστηκε στη Δύση.

Σπούδασε την Ιατρική και τη Φιλοσοφία

κι έγραψε στην Ελληνική πάρα πολλά βιβλία.

 

Στο έθνος το υπόδουλο έστελλε συγγραφές

κι απ΄ των Αρχαίων κείμενα αντλούσε συμβουλές.

Όλα τα διοχέτευε κάτω από Τούρκου μύτη

ήθελ΄   Ελλάδα λεύτερη με το δικό της σπίτι.

 

Είχε τη   Χίο στην καρδιά ως του πατρός πατρίδα

κι έβλεπε πως τα Γράμματα θα σπείρουν την ελπίδα…

Το γένος θα αναστηθεί αν είναι μορφωμένο

θα ΄βρεί δρόμο ανάτασης προς λευτεριά στρωμένο.

 

Όραμα μα και στόχος του η Χία η Σχολή

να ‘ναι Πανεπιστήμιο μεσ΄ την Ανατολή.

Ήθελε να διδάσκεται η κάθε επιστήμη

πολύπλευρη την μόρφωση στον Χιώτη αυτή να δίνει.

 

Με τα καΐκια έστελλε βιβλία και εφόδια

με τρόπο τα παρέκαμπτε τα Τουρκιά εμπόδια.

Βιβλιοθήκη έγινε στη Χία τη Σχολή

σωροί βιβλία έρχονταν από τον Κοραή.

 

Όμως μας βρήκε η Σφαγή, μας έβαλαν φωτιά

και η Σχολή μας κάηκε κι αυτή σε μια βραδιά.

Μα είχε πείσμα ο Καραής , άλλα βιβλία στέλλει

τη νιά Βιβλιοθήκη μας και πάλι ανασταίνει….

 

Ο Κοραής που πάσχισε ν΄ αλλάξει η σελίδα

αξιώθηκε να την ειδή λεύτερη την πατρίδα.

Κι αναγνωρίστηκε πολύ αυτή η προσφορά του

μπροστά μας φιγουράρουνε τα δυο αγάλματά του.

 

Το ένα στα προπύλαια του Πανεπιστημίου (Αθηνών)

το άλλο εδώ στήθηκε κι είναι τιμή της Χίου.

Κι ο Κοραής από ψηλά θαρρώ ‘χει αγωνία

να μη μας δει υπόδουλους ποτέ απ΄ την Τουρκία.