B’ Βραβείο – Κωδικός συμμετοχής: 11111111LL
Ομάδα Μελέτης: Αμυγδαλία Κυροπούλου – Σουλτάνα Τζίμα – Βασίλειος Νικολόπουλος
Η Πρόταση…
Η στάση ως χώρος και ως χρόνος
Η λέξη «στάση» περιέχει στον ορισμό της τόσο χωρικό όσο και χρονικό εννοιολογικό προσδιορισμό. Κάνοντας μία στάση διακόπτεται η κανονική πορεία του υποκειμένου για ένα σύντομο χρονικό διάστημα. Παράλληλα, η χωρική διάσταση της λέξης ορίζει έναν τόπο αναμονής, όπου αναμένεται να «κάνει στάση» ένα μέσο μεταφοράς.
Η μελέτη του στεγασμένου χώρου παραμονής οδηγών και επιβατών ταξί αντιμετωπίζεται με τη διττή του -χωρική και χρονική- διάσταση. Ως χώρος αναγνωρίζεται ο μεταβατικός του χαρακτήρας και η επικοινωνία του με το άμεσο περιβάλλον του, το οποίο σέβεται και παράλληλα εμπνέεται από αυτό. Ως χρόνος αναγνωρίζεται η εξορισμού εφήμερη υπόστασή του στη διαδρομή του υποκειμένου και προσδίδεται αξία στον, κατά τα άλλα, κενό χρόνο αναμονής. Με αφορμή την αναγκαστική στάση στη διαδρομή δίνεται έμφαση στις κινήσεις και τις δράσεις που εκτυλίσσονται μέσα και γύρω από τη στάση ώστε να δημιουργηθεί ένας χώρος άνετος, ευχάριστος και φιλόξενος.
Η ταινία «Η εαρινή σύναξις των αγροφυλάκων», η οποία γυρίστηκε στη Χίο το 1999, πραγματεύεται, μεταξύ άλλων, και τον χρόνο. Καθένας από τους τέσσερις αγροφύλακες αντιστοιχεί σε μία εποχή του χρόνου, η οποία ταυτίζεται και με τη χρονική περίοδο κατά την οποία υπηρετεί. Η αναφορά που γίνεται στην ταινία «Ο χρόνος κυλά. Δεν περιμένει. Επί τέλους να σταματήσει. Να σταματήσει. Να σταματήσει. Είναι άτιμος. Αναθεματισμένος γάιδαρος. Του λες να προχωρήσει και σταματά. Του λες να σταματήσει και προχωρά.» αποτελεί το πλαίσιο στο οποίο πραγματευόμαστε το χώρο αναμονής σαν τόπο όπου περνά κανείς κενό χρόνο και σηματοδοτεί μια προσπάθεια να τον πλαισιώσουμε.
